Μερικές φορές, αρκεί η μετατόπιση μόνο ενός τόνου για να αλλάξει ολοκληρωτικά η σημασία: Δουλειά και Δουλεία. Εργασία και σκλαβιά. Δυστυχώς τον τελευταίο καιρό, συμβαίνει όλο και συχνότερα να μπλέκονται στενά οι δύο όροι χωρίς κανένας να μετατοπίζει τον τόνο. Απλά κάποιοι μετατόπισαν (πριν από μας, για μας) τους όρους της αγοράς.
Ανήκω σε μια καμένη γενιά. Αυτή των 30 (συν, πλην) something, που ψάχνει να βρει τα εργασιακά της δικαιώματα και δε θυμάται πού τα έχει αφήσει. Η ανεργία έχει χτυπήσει ταβάνι, ένας τεράστιος αριθμός φίλων, αγαπημένων, γνωστών και άγνωστων συνομηλίκων έχει ήδη αποφασίσει να ζήσει και να δημιουργήσει σε άλλη γη σ’ άλλα μέρη. Κάποιοι ωστόσο μένουν εδώ, εν γνώσει τους, παλεύοντας και δημιουργώντας.
Εκλογικός πυρετός το ’14. Εκλογές ήρθαν, εκλογές φεύγουν, εκλογές ξανάρχονται. Η ΝΔ βάλθηκε να μας πείσει ότι αχνοφαίνεται το φως στην άκρη του τούνελ. Λίγο πριν το δεύτερο γύρο των δημοτικών και το τεστ των ευρωεκλογών και στηρίζοντας (#sonot) τον πρωθυπουργό μας, σας παρουσιάζω την ανάπτυξη:
Εκατοντάδες λουκέτα
Ανεργία ακλόνητη, εκεί στα 27% (στους νέους κάτω των 25 χαϊδεύει το 60%)
7 στους 10 φίλους έφυγαν, φεύγουν ή σκέφτονται να φύγουν
Στις όσες δουλειές έχουν απομείνει, σου λένε «3 ευρώ την ώρα, χωρίς ασφάλιση» (και μόνο που δεν προσθέτουν χαιρέκακα «κι άμα σ’ αρέσει»).
(Τα παραδείγματα που ακολουθούν δεν αποτελούν αποκύημα της φαντασίας της συντάκτριας αλλά πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν είτε στην ίδια, είτε σε άτομα στον περίγυρό της.)
Περίπτωση νούμερο 1: υπάλληλος σε μεγάλη επιχείρηση (με κέρδη) χτυπάει δεκάωρα και δωδεκάωρα. Φυσικά και ΔΕΝ πληρώνεται υπερωρίες αλλά δουλεύει πολλές φορές και Σάββατα (και κάποιες Κυριακές) και όλα αυτά για το βασικό μισθό. Συμπέρασμα: η εργασία του κοστολογείται κάτω από 3 ευρώ την ώρα.
Περίπτωση νούμερο 2: υπάλληλος με 10ετή προϋπηρεσία προσλαμβάνεται για εξάωρη απασχόληση, δουλεύει οχτάωρη και αμείβεται με 380 ευρώ το μήνα. (Σημείωση: Στο ταμείο ανεργίας παίρνεις 360 ευρώ το μήνα και κάθεσαι…)
Περίπτωση νούμερο 3: θέση γραμματείας. Καθήκοντα θέσης: λάντζα, γραμματεία, μεταφράσεις. Αποδοχές; 3 ευρώ την ώρα. Μαύρα (κι άραχνα).
Περίπτωση νούμερο 4: «δεν έχω να σε πληρώσω τώρα, πάρε με τον άλλο μήνα να κανονίσουμε».
Περίπτωση νούμερο 5: προγράμματα επιμόρφωσης και κατάρτισης. Εμπαιγμός και κοροϊδία. Συμμετείχα σε ένα το Δεκέμβριο. Άλλα έταζε η περιγραφή του προγράμματος, άλλα έπραξε. Τα λεφτά της κατάρτισης υποτίθεται θα έμπαιναν στους λογαριασμούς μας μέχρι το Μάρτιο. Τι μήνα έχουμε; Ούτε τη βεβαίωση συμμετοχής δεν έχουμε πάρει ακόμα… Και γιατί τα ΚΕΚ (που ξεφύτρωσαν σαν μανιτάρια) έχουν μπει μεσάζοντες σε όλα αυτά τα voucher και για κάθε άτομο που «εκπαιδεύουν» παίρνουν διπλάσια λεφτά από τον ίδιο τον καταρτιζόμενο; Για να μη σχολιάσουμε το αποκορύφωμα, το ότι δηλαδή οι vouchers πληρώνονται από το ευρωπαϊκό ΕΣΠΑ αλλά φορολογούνται από το ελληνικό «αλληλέγγυο στον άνεργο» κράτος…
Αν ανάπτυξη θεωρείται η ολική επαναφορά στις αγορές, με το συμπάθειο, αλλά χεστήκαμε. Γιατί μια ολόκληρη γενιά πρέπει να χαντακωθεί στο όνομα της ανάπτυξης; Εσύ πόσο καιρό θα ανεχόσουν όλα τα παραπάνω; Τον εμπαιγμό από τα διάφορα προγράμματα; Τη στυγνή εκμετάλλευση από τους εργοδότες και τις συνεχείς απειλές; Εσύ πόσο καιρό θα δούλευες απλήρωτος;
Θα μου πείτε, λύνονται όλα αυτά τα προβλήματα με την ψήφο μιας Κυριακής; Φυσικά και όχι. Αλλά, αρνούμαι και αυτή την ξεκάθαρη κοροϊδία, ότι τώρα στα ξαφνικά τους πήρε ο πόνος. Ε όχι…
Αλληλεγγύη και αξιοπρέπεια οι βασικότερες λέξεις του καιρού μας και ώρα είναι πια να τις βάλουμε στην κορυφή οι εργαζόμενοι, για μας και για το διπλανό μας.
* Αφιερωμένο στους απανταχού vouchers, και σε όλους αυτούς με τους οποίους μοιραστήκαμε, ανάμεσα σε έναν καφέ κι ένα τσιγάρο, τις αγωνίες για το ζοφερό μέλλον που μας ετοιμάζεται.
* Το μεγαλύτερο όνειδος της ελληνικής κοινωνίας αυτή τη στιγμή είναι τα τραγικά μεγάλα ποσοστά που εξακολουθεί να έχει η Χρυσή Αυγή εδραιώνοντας για τα καλά το μίσος και τη βία σε τούτο τον τόπο.
* Βροντερό το «όχι» στο δημοψήφισμα για το νερό στη Θεσσαλονίκη. Συντριπτική νίκη της αυτοοργάνωσης. Ρε συ… Μην ακούς που μας λένε ότι κάποια πράγματα δε γίνονται. Αν θέλουμε πραγματικά, ΓΙΝΟΝΤΑΙ.
first published at RouaMat.com, 20/05/2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου